Dag 12 Bora Bora

19 mei 2019 - Bora Bora, Frans-Polynesië

De wekker ging weer vroeg vandaag. Om zeven uur zaten we aan het ontbijt. Vandaag was weer een ontdekkingsreis om te zien of we een eiland konden bezetten. Vanuit betrouwbare bronnen hadden we gehoord dat er kanonnen op het eiland verborgen zijn. Kanonnen uit WWII. De Amerikanen hadden namelijk Bora Bora gekozen als een militair voorraadcentrum. Om dit te kunnen verdedigen zijn er vervolgens kanonnen op het eiland geplaatst. 

Laten we eerst zeggen dat de service op de eiland van ongekend niveau is. Waar wordt door een verhuurbedrijf gratis bij je hotel opgehaald en weer teruggebracht. Hetzelfde geldt voor de restaurants. Deze hebben allemaal gratis vervoer van en naar je hotel. Hier op Bora Bora is de laatste rit ongeveer twintig minuten maar op Moorea bijvoorbeeld kon het veertig minuten zijn. Wat denk je wat dat aan taxikosten bespaard. 

Maar goed, vanochtend dus vanuit het hotel naar het vasteland gebracht. Hier werden we al opgewacht door Avis die ons vervolgens naar hun kantoor brachten. Iedereen weet toch wel de sorus die je weer hebt als je een huurauto komt ophalen. Altijd wel extra verzekeringen of iets anders wat de prijs weer duurder maakt. Hier niets van dit alles. Aangekomen bij het kantoor stond onze auto klaar. Even een handtekening zetten en de sleutels werden overhandigd. Geen bijkomende zaken of iets dergelijks. Helemaal niets. 

En daar stond hij dus. Ik zeg hij, want hij was te stoer voor een zij ;). Imponerend en indrukwekkend waren de woorden die als eerste bij ons opkwamen. Mogen we daar de hele dag in toeren? Eigenlijk heeft hij het meest weg van een McLaren P1 voor de kenners. Zittend achter elkaar gingen we op weg het eiland rond. Met een map en dat ging natuurlijk geweldig hahaha. Ja Sandy hier zo rechtsaf en dan na vijftig meter weer links af. Nou na een paar kilometer nog geen linksaf mogelijk gezien. Dus maar weer terug de hoofdweg op. 

Volgend punt waar we moesten zijn. Ja hier aan de rechterkant staat een veld met de bloem van Tahiti. Nou niets te zien weer. Ik dacht, schat geef mij de kaart even. En ja hoor we waren al kilometers verder als waar Karin dacht dat we waren. Maar goed, bij een supermarkt vervolgens maar even gestopt om te vragen waar nu de kanonnen zijn. Bleek dat we ook daar al voorbij waren. Hup en weer terug. En toen was daar de markering van de weg naar de kanonnen.

Deze weg moest je lopend doen. Ach zei de dame waar we een toegangsprijs aan moesten betalen, het is ongeveer tien minuten die kant op lopen. Ja hoor, tien minuten pfff na twintig minuten dachten we kanonnen waren blijven die kanonnen. Eindelijk dan, badend in het zweet werkelijk, zagen we de kanonnen. Aardig joekels ook waar je wel wat schade mee kunt aanrichten. Na een aantal foto's weer terug naar onze bolide.

Voordat we verder gingen was de supermarkt waar we de weg hadden gevraagd nu een uitkomst. Even een heerlijk koel drankje gehaald. Toen weer op weg. Volgend punt was het openbare strand hier. Ook dit was erg mooi. Hier lekker samen gezwommen en vervolgens op het strand gelegen en geslapen? Afijn, nadat hier even lekker te hebben relaxt zijn we gaan lunchen bij de hotspot van Bora Bora, de Bora Bora beachclub aan het strand. Na de lunch konden we nog een twintig minuten klim maken naar een mooi uitkijkpunt. We keken elkaar aan en zeiden beiden; nee, laten we dat maar niet meer doen. Ook omdat het een behoorlijk steile beklimming naar tweehonderd meter was. 

We hebben lekker de auto weer teruggebracht en zijn weer afgezet bij de steiger van ons hotel waar we met een tenderbootje weer werden overgebracht. Vanavond lekker sushi gegeten en nu weer naar bed. Morgen weer vroeg op voor een snorkelexcursie waar we hopelijk Manta's zullen zien.

Foto’s

1 Reactie

  1. Irma:
    19 mei 2019
    niet eens Google maps daar! Heeeel vervelend om op zo'n eiland te zitten...
    Ook nog een foto van jullie hutje op Bora Bora maken hoor!!!
    Xx