Dag 11 Atherton Tablelands Watervallen

Onvergetelijk!! Dat is in een woord de omschrijving van deze dag.Vandaag was het de dag van de watervallen, beekjes en een vulkanisch meer. En wat was het top. Zo ontzettend genoten van alle mooie natuur. 

Het hele avontuur begon vanochtend om tien voor acht. We waren de eerste die opgehaald werden. Het busje stopte en daar sprong cousin Ritchie uit. Een jongen van rond de dertig jaar die adhd een nieuwe dimensie zou geven. Man oh man, wat heeft hij de dag een extra boost gegeven. Na iedereen opgehaald te hebben bleek dat wij de gemiddelde leeftijd flink omhoog haalde. Hahahah we zaten met 14 twintigers in de bus, allemaal backpackers. Leuk om al die verhalen van ze te horen en hoe lang ze al niet aan het reizen waren. Sommigen waren al vanaf oktober in Australië, anderen twee maanden maar gingen nog verder in Azië trekken. Daar staken wij met onze maand schril bij af.

Na een avontuurlijke busrit met cousin Ritchie kwamen we aan bij onze eerste stop Babinda boulders. Een prachtig beek middenin het regenwoud. Na eerst naar de uitkijkpunten te zijn geweest om foto's te maken zijn we hier gaan zwemmen. Het was heerlijk verfrissend water. We hadden ook de mogelijkheid om hier van een rots en uit een boom te springen. Twee meiden sprongen als eerste van de rots het water in en wij daar achter aan. Hup, samen met ze de rots op en naar beneden hoor. Was leuk om te doen. De boom was te moeilijk om in te klimmen.

Hup, weer de bus in op naar onze tweede locatie. Dit was Josephine waterval. Hier is een natuurlijke glijbaan. Na een wandeling van 700 meter kwamen we bij de waterval aan. Geweldig gewoon toen we deze zagen. Precies zoals wij altijd graag een waterval wilde zien. Helaas was er ook een minder moment. De gevaarlijkste slang ter wereld zat precies op deze plek. Onze gids hield hem scherp in de gaten en gaf aan dat we beter via de andere kant het water in konden gaan. Geen lekker gevoel om deze slang zo dichtbij te hebben.

Wij het water in. Het beklimmen van de waterval was nog niet zo eenvoudig. Was erg glad. Duurde even voordat je met hulp van anderen boven was. Gaaf gevoel om daar boven te staan omdat het ook een waterval was die uit drie verdiepingen bestond. Boven je denderde het water met een rotgang naar beneden om vervolgens ons mee te nemen naar beneden. Karin werd de laatste keer, toen we samen wilde gaan, volledig  meegesleurd door de stroming naar het kolkende gedeelte. Ze ging zo hard dat zij, denk aan het ziplinen, met haar benen als een dobber naar boven kwam drijven. Was zeer spectaculair voor iedereen er om heen om te zien.

Hierna weer de bus in waar Ritchie allerlei spelletjes had bedacht om de rit van een uur door te komen. Was ontzettend gezellig in de bus. We moesten bijvoorbeeld na ieder liedje doordraaien op onze stoelen zodat we steeds iemand anders naast ons hadden zitten en mee konden praten. 

Na een uur kwamen we aan op onze lunchlocatie The Tea House. Hier weer heerlijk geluncht. Eten maken kunnen ze wel. Maakt niet uit op welke plek. Ze maken het iedere keer weer waar. 

Vervolgens door naar de derde locatie die maar 1,5 kilometer van het restaurant was. Hier ook weer een prachtig waterval van ongeveer 85 meter hoog en 30 meter breed genaamd Milla Milla. Bij deze waterval zijn vele foto's gemaakt die in reclames worden gebruikt. Ook een voor een shampoo waar een model met haar haar vanuit het water achterover gooit een special effect geeft. Karin heeft deze foto ook gemaakt maar ja met kort haar heb je niet zo een effect als met lang haar. Maar toch een leuke foto. 

Ook hier weer zwemmen en wat een sensationeel gevoel zeg om vlak naast de waterval te zwemmen. De kracht van het neerstortende water en de wind die dit veroorzaakt is niet te beschrijven. Gaaf gewoon.

Toen nog een locatie te gaan. Een meer in een vulkanische krater welke 60 meter diep is. Water was heel erg helder. Echter, hier ook een extra dimensie. Ja ja, een ware krokodil die er ooit eens door iemand is losgelaten. Mhhh, wel of niet zwemmen. Het is dan wel een zoetwater krokodil die alleen vis eet maar toch. Hoe reageer je als hij naast je opduikt. Toch besloten om er in te gaan en ook hier geen spijt van gehad. Waar de andere locaties behoorlijk fris water hadden was het hier lekker warm.

Op de terugweg gewoon gekkenhuis in de bus, zingen, dansen met je handen en veel gejuich. Ontzettend leuk om meegemaakt te hebben en de leukste en gekste excursies die we tot op heden hebben gedaan. Great Barrier Reef was gaaf om te doen maar alles bij elkaar zeker door Ritchie was dit de leukste.

Vanochtend om tien voor acht vertrokken, terug in het hotel om half acht. Gelijk maar weer doorgegaan om wat te eten. Snelle hap in een food court bij de chinees. Nu op bed en weer klaar maken voor morgen. Op naar Fitzroy eiland. Acht uur de boot pakken maar gelukkig wel een eigen dag indeling.